وقتی ثانیه‌ها حیاتی هستند، پهپاد‌ها ناجی جان انسان می‌شوند
تاریخ انتشار: ۳ آذر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۱۵۲۵۶۸
به نقل از آی‌ای، محققان دریافته‌اند که در بیش از نیمی از موارد، پهپاد‌ها سه دقیقه جلوتر از وسایل نقلیه به محل می‌رسند. علاوه بر این، در اکثر مواردی که بیمار دچار ایست قلبی شده بود، از دستگاه الکتروشوک ارسال شده توسط پهپاد برای جلوگیری از بدتر شدن وضعیت و مرگ استفاده می‌شود.
آندریاس کلاسون (Andreas Claesson) دانشیار مرکز تحقیقات ایست قلبی در بخش تحقیقات و آموزش بالینی موسسه کارولینسکا و محقق اصلی این مطالعه می‌گوید: استفاده از دستگاه شوک خارجی مهمترین عامل در نجات جان افراد است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
ایست قلبی یک عارضه پزشکی بالقوه کُشنده است که زمانی اتفاق می‌افتد که قلب ناگهان از کار بیفتد. این عارضه می‌تواند در نتیجه حمله قلبی، آریتمی یا ضربان نامنظم قلب و سایر اختلالات قلبی رخ دهد. برای حفظ جان یک فرد، مداخله پزشکی سریع نیاز است.
استفاده از دستگاه الکتروشوک یکی از مهمترین مداخلات برای درمان ایست قلبی است. الکتروشوک یک روش پزشکی است که در آن دوز درمانی از انرژی الکتریکی با هدف بازگرداندن ضربان طبیعی به قلب روی این عضو اعمال می‌شود. دستگاه‌های شوک خارجی به طور معمول برای این منظور در مکان‌های عمومی، خانه‌ها و محیط‌های بیمارستانی استفاده می‌شوند. به این ترتیب، رساندن آنها به مکان‌هایی که ایست قلبی در آن اتفاق می‌افتد، بسیار حائز اهمیت است.
موسسه کارولینسکا از سال ۲۰۲۰ ایده ارسال یک پهپاد مجهز به دستگاه شوک الکتریکی را همزمان با آمبولانس برای کاهش زمان الکتروشوک آزمایش کرده است. این مطالعه حدود ۲۰۰ هزار نفر در غرب سوئد را شامل شد و اولین نتایج ارائه شده در تابستان سال ۲۰۲۰ نشان داد که این ایده قابل اجرا و ایمن است.
در این مطالعه از هواپیما‌های بدون سرنشین برای تحویل دستگاه شوک الکتریکی خارجی در ۵۵ مورد مشکوک به ایست قلبی استفاده شد. پهپاد‌ها ۳۷ مورد قبل از آمبولانس رسیدند که ۶۷ درصد موارد را شامل می‌شد و میانگین فاصله رسیدن پهپاد پیش از آمبولانس سه دقیقه و ۱۴ ثانیه بود.
کلاسون می‌گوید: مطالعه ما اکنون یک بار برای همیشه نشان می‌دهد که می‌توان دستگاه شوک الکتریکی خارجی را با هواپیما‌های بدون سرنشین تحویل داد و این کار را می‌توان چند دقیقه قبل از رسیدن آمبولانس به انجام رساند و افراد حاضر در محل می‌توانند با کمک کارشناسان، پیش از رسیدن نیرو‌های امدادی استفاده از دستگاه را آغاز کنند.
این مطالعه در مجله The Lancet Digital Health منتشر شده است.
منبع: ایسنا
باشگاه خبرنگاران جوان علمی پزشکی فناوریمنبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: اورژانس هوایی پهپاد شوک الکتریکی دستگاه شوک ایست قلبی پهپاد ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۱۵۲۵۶۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
مغز انسان به شکلی بی‌نظیر شبیه‌سازی شد
دانشمندان هلند و کره جنوبی به تازگی دستگاهی به نام «ممریستور یونترونیک(مقاومت حافظه)» یا به عبارت دیگر سیناپس مصنوعی ساخته‌اند. این دستگاه که کمی قطورتر از موی انسان است، بخشی از مغز را شبیه‌سازی می‌کند که به ما در فکر کردن و یادگیری کمک می‌کند. این اولین باری نیست که دانشمندان تلاش می‌کنند دستگاهی ایجاد کنند که می‌تواند شبیه مغز انسان فکر کند، اما این دستگاه خاص است، زیرا مانند دیگر دستگاه‌ها ساخته نشده بلکه مانند مغز ما ساخته شده است.
به گزارش ایسنا، این دستگاه مغز مانند چیست و چرا تا این اندازه خاص است؟ ممریستور یونترونیک دارای یک کانال میکروسیال مخروطی است که داخل آن محلولی از نمک(کلرید پتاسیم) محلول در آب قرار دارد.
به نقل از دیجیتال‌ترندز، هنگامی که دستگاه سیگنال الکتریکی دریافت می‌کند، یون‌های موجود در محلول آب از کانال به سمت بالا حرکت می‌کنند و موقعیت خود را تغییر می‌دهند و این حرکت بر چگالی و هدایت یون تأثیر می‌گذارد. این اساسا میزانی که ممریستور می‌تواند الکتریسیته را هدایت کند، تغییر می‌دهد که به نوعی شبیه به نحوه اتصال سلول‌های مغزی قوی‌تر یا ضعیف‌تر بر اساس تجربیات ما است.
این ممکن است نزدیک‌ترین مدل به نحوه عملکرد مغز ما در یک محیط مصنوعی باشد و با تلاش‌های قبلی متفاوت است، زیرا کاملا از آب و نمک ساخته شده و برخلاف مدل‌های قبلی سیلیکون و فلزات ندارد.
اگرچه ممریستورها در پلتفرم‌های متداول مختلفی استفاده شده‌اند، اما با مغز انسان متفاوت هستند زیرا تنها به یک منبع اطلاعاتی مانند الکترون‌ها متکی هستند و فقط به ورودی‌های الکتریکی پاسخ می‌دهند. این با نحوه عملکرد سیناپس‌ها در مغز ما متفاوت است، زیرا سیناپس‌ها می‌توانند برای انجام کار به سیگنال‌های الکتریکی و شیمیایی تکیه کنند.
کاربردهای فعلی هوش مصنوعی، حتی پیشرفته‌ترین آنها، توانایی تفکر مستقل مانند مغز انسان را ندارند. در همین حال، مدل‌های زبانی بزرگ(LLM)، در حالی که ممکن است شبیه به مغز ما به نظر برسند، فقط مجموعه‌ای از کلماتی هستند که افراد دیگر و ماشین‌ها بیان کرده‌اند. توانایی آنها در خلقت ناشی از یادگیری از انسان است و نه از توانایی آنها در تفکر مستقل.
این تحقیق که توسط محقق دکتری تیم کامسما(Tim Kamsma) رهبری می‌شود، نتیجه مشترک کار انجام شده توسط دانشگاه اوترخت در هلند و دانشگاه سوگانگ در کره جنوبی است. این اولین بار در نوع خود است که از کانال‌های یونی سیال برای شبیه سازی مکانیسم‌های پیچیده مایع در مغز استفاده می‌شود. با این حال، به رغم این جهش، دستگاه‌های ممریستورهای یونترونیک هنوز در مراحل ابتدایی خود هستند و استفاده از آنها برای ساخت رایانه‌های نورومورفیک(neuromorphic) هنوز نیاز به پیشرفت دارد.
ساخت چنین دستگاه‌هایی پله‌ای برای عصر بعدی هوش مصنوعی است.
انتهای پیام
جاده کندوان یک طرفه شد